-
1 burn
[bəːn] 1. pt, pp burned or burnt, vtpapers etc palić (spalić perf); fuel spalać (spalić perf); toast etc przypalać (przypalić perf); part of body parzyć (oparzyć perf or sparzyć perf)Phrasal Verbs:- burn out2. vihouse, wood palić się (spalić się perf); fuel spalać się (spalić się perf); toast etc przypalać się (przypalić się perf); blister etc piec3. noparzenie nt* * *[bə:n] 1. past tense, past participles - burned, burnt; verb1) (to destroy, damage or injure by fire, heat, acid etc: The fire burned all my papers; I've burnt the meat.) palić2) (to use as fuel.) spalać3) (to make (a hole etc) by fire, heat, acid etc: The acid burned a hole in my dress.) wypalić4) (to catch fire: Paper burns easily.) palić się2. noun(an injury or mark caused by fire etc: His burns will take a long time to heal; a burn in the carpet.) oparzenie, wypalona dziura- burner -
2 incinerate
См. также в других словарях:
spalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spalaćam, spalaća, spalaćają, spalaćany {{/stl 8}}– spalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, spalaćlę, spalaćli, spalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niszczyć coś, unicestwiać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalać się – spalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle dk {{/stl 8}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu w wyniku działania ognia; płonąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Las spalił się mimo wysiłków strażaków. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}spalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}spalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, spalićlę, spalićli, spalićlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}spalać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalać — → spalić … Słownik języka polskiego
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
